The porcelain could be transparent but not see-through, she reflects light off her dazzling whiteness. She feels cold, and resembles sharp teeth and brittle bones. She shines partly because and not only because of her glaze. She could cut you if you were to hold her with unnecessary force.
The beeswax warms, attached to the climate conditions which surround her. Her smell is sweet, one says like caramel and the other says like cinder. Her colour is like soft amber. She embraces even dust. When burned she smokes with a scent of honey and releases a black powder.There is no wrong way of forming the object; it functions like plasticine. The parts of the object are handled with care and attached through the pressure of Sriwhana and Vasiliki’s palms and fingers. Is it necessary for this object to remain as one body, even if its volume is divided into several pieces?Η συνέννωση θραυσματών πορσελάνης και κομματιών κεριού μέλισσας αποτέλεσαν το σημείο εκκίνησης για έναν διάλογο μεταξύ της Sriwhana Spong και της Βασιλικής Σηφοστρατουδάκη.
Πως μπορεί ένα αντικείμενο που το επεξεργάζονται δύο να γίνει αφορμή για έναν διάλογο μεταξύ τους;
Τι μορφή θα μπορούσε να πάρει ο διάλογός αυτός;Η πορσελάνη αντανακλά φως μέσα από την εκθαμβωτική λευκότητά της. Παραμένει κρύα, και το λευκό της μοιάζει με το λευκό του κόκαλου. Λάμπει εξαιτίας του σμάλτου της. Θα μπορούσε να σε κόψει αν την κρατούσες με περιττή δύναμη.Το κερί της μέλισσας θερμαίνεται, ανάλογα με τις κλιματικές συνθήκες που την περιβάλλουν. Η μυρωδιά της είναι γλυκειά σαν καραμέλα, λέει η μία. Σαν μισοκαμμένο ξύλο λεεί η άλλη. Το χρώμα της είναι σαν απαλό κεχριμπάρι. Προσελκύει ακόμα και την σκόνη. Όταν καίγεται αναδύει μυρωδιά σαν του μελιού και κάνει μαύρη πούδρα.
Δεν υπάρχει λάθος τρόπος να σχηματίσεις το αντικείμενο, λειτουργεί σαν πλαστελίνη. Τα μέρη του αντικειμένου προσκολλώνται με προσοχή μέσα από την πίεση που ασκούν οι παλάμες και τα δάκτυλα της Sriwhana και της Βασιλικής.
Είναι απαραίτητο για το αντικείμενο αυτό να παραμείνει ένα ‘σώμα’, ακόμα και αν διασπαστεί σε επι μέρους κομμάτια;
Ο ‘χωρός’ είναι ένα έργο της Βασιλικής Σηφοστρατουδάκη σε διάλογο με την Sriwhana Spong. Το έργο επαναλαμβάνεται τρεις φορές στο πλαίσιο της μίας ώρας και τριάντα λεπτών. Το κοινό λειτουργεί ως έναυσμα και δημιουργός για να υπάρξει ο ‘χόρος’.
Materials / Yλικά
porcelain, beeswax / πορσελάνη, κερί μέλισσας
Duration of the work/ Διάρκεια έργου:
1 ώρα και 30 λεπτά ( 3 επαναλήψεις ένος 10min διαλογου σε αυτό το χρονικό πλαίσιο)
Special thanks
Lydia Papathanasiou and Ioannis Tzamtzis
Benaki Museum, Piraios Street, Athens
OPENING: 3 June 2015 (20:00pm)
and 20 / 6/ 2015